Κάποτε μπορεί τζιαι να είσαι λάθος.

Ένα που τα πιο δύσκολα πράματα που έσσιεις να αντιμετωπίσεις σαν άνθρωπος μέστην καθημερινότητα σου είναι το να δέχεσαι ότι κάποτε μπορεί τζιαι να είσαι λάθος.

Εν υπερβολικά δύσκολο, διότι κάθε τζαινούρκο πράμα που έρκεται μέσα στην κύκλο της συνείδησης σου, είτε εν μια νέα ιδέα, μια νέα ανακάλυψη, ή μια νέα πληροφορία που αμβισβητεί τα πιστεύω σου, μονομιάς σούζει σε, αναστατώνει σε τζιαι πληγώνει σε.

Φακκά σου πάστες ασπίδες που εσύ έχτιζες τζιαι κουβαλάς μαζί σου τόσον τζιαιρόν. Η αποθήκη της αλήθκειας σου τρέμει να σπάσει κάθε φορά. Μερικές φορές εν ανίοιει με τίποτε. 'Αλλες μπορεί να ανοίξει λίο τζιαι να φύουν μερικά κομματούθκια τζίντης αλήθκειας τζιαι να έρτουν μέσα άλλα. Συνδυάζεις τα με τα πιο παλιά τζιαι χτίζεις.

Μαθαίνεις ότι κάποτε μπορεί τζιαι να είσαι λάθος. Μαθαίνεις κάτι νέο τζιαι προχωράς. Εξελίσσεσαι.

ΜΚ

Previous
Previous

Προχώρα.

Next
Next

Μπλεγμένοι μέσα στο μεγάλο δίχτυ της ζωής.